این است نقاشی من
بی خورشید
بی ستاره
ابری
تمام صفحه ی تقاشی ام با رانی ست
آدمهایی بی دست
خانه ای بی دود کش
پنجره های خانه ام بی پرده ست
من نمی دانم که چرا درخت نقاشی ام سربسته است
بار نمی دهد
بی میوست
شایدچون
بی ریشه و بی برگ است
آسمان نقاشی ام پر شده از کوه و کلاغ
نمره ی نقاشی ام پایین است
شاید چون نقاشی ام بی رنگ است
آوانویس
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0